Në fillim të marsit, Joan Laporta ishte shumë i qartë kur deklaroi se dëshironte të rinovonte kontratën e Xavi Hernandezit me Barcelonën.
Skuadra sapo kishte arritur një rezultat të shkëlqyer në ndeshjen e parë gjysmëfinale të Kupës së Mbretit kundër Real Madridit dhe kishte filluar të kishte një diferencë të konsiderueshme pikësh në La Liga ndaj rivalëve të tyre.
Gjithçka po shkonte mirë dhe presidenti e bëri këtë njoftim kur trajnerit i kishte mbetur edhe një vit nga kontrata.
Pak javë më parë u zhvillua takimi i parë mes Barcelonës dhe agjentëve të lojtarëve për t’ua përcjellë zyrtarisht dëshirën për të rinovuar Xavin për dy sezone të tjera.
Me këtë trajneri do të kishte kontratë deri në fund të mandatit të presidentit, i cili përfundon në vitin 2026.
Deri këtu mirë, por gjërat nuk do të jenë aq të thjeshta.
Kur palët filluan të flisnin për para, ata kuptuan se dallimet ishin thelbësore.
Xavi ka kërkuar rritje shumë të ndjeshme rroge në krahasim me atë që merr për momentin.
Sipas disa burimeve ata e vendosin atë në pak më shumë se dyfishin e asaj që ai merr aktualisht.
Këto kërkesa e kanë kapur Barcelonën, duke qenë se gjendja ekonomike e klubit nuk është më e mira.
Megjithatë, ajo që kërkon Xavi nuk është ekzagjerim dhe kërkesat e tij nuk kanë të bëjnë fare me atë që ngarkojnë trajnerët e tjerë si Diego Simeone, Pep Guardiola apo Jurgen Klopp, të cilët janë më të paguarit.
Xavi bëri një hap për të ardhur në Barcelonë një vit e gjysmë më parë pasi në atë kohë punonte në Katar dhe për të nënshkruar për skuadrën nga Camp Nou pagoi gjysmën e klauzolës së lirimit.
Al-Sadd kërkoi 5 milionë euro për të liruar trajnerin e tyre dhe kjo shumë u pagua 50/50 mes klubit dhe Xavit.
Përveç kësaj, paga që ai merr aktualisht është shumë më e ulët se e zakonshme për një trajner të Barcelonës.
