BDI është e vetëdijshme se humbja është e afërt. Ajo e di se populli nuk fal, se koha e manipulimeve dhe simboleve të rreme po mbaron. Prandaj, këto ditë po dëshmojmë sjellje jashtëzakonisht poshtëruese dhe të dëshpëruara, ndarjen e kandidaturave për zgjedhje lokale, pozicioneve dhe mbështetjes së ish-kundërshtarëve politikë, vetëm për të krijuar një frymë force dhe për të justifikuar humbjen e afërt.
Shqiptarët e shohin pafuqinë e BDI-së. Ajo parti nuk ka më identitetin e vet. BDI pothuajse nuk ka kandidatë të vetin. Përveç dy ose tre, gjithçka tjetër janë emra të huaj, personazhe të huaj, projekte të huaja, parti të huaja.
Në çfarë situate është BDI-ja që të shkojë në zgjedhje pa njerëzit e vet! Nëse do të ishte e fortë, do t’i përballonte zgjedhjet me vulën dhe ofertën e vet. Nëse do të kishte njerëz të mirë, do t’i kishte nominuar.
Por BDI nuk ka as njërën dhe as tjetrën. Kjo është arsyeja pse çdo ditë shohim pakënaqësi, dorëheqje dhe rezistencë në degët e tyre komunale. Anëtarësia është tradhtuar. Në vend që të jenë pjesë e zgjidhjeve, ata kanë mbetur të shpresojnë në mëshirën e Selës dhe Taravarit, të njëjtëve që ishin kritikët më të ashpër të BDI-së deri dje, dhe sot mendojnë se janë shpëtimtarët e tyre.
Kjo nuk është strategji zgjedhore, por kapitullim. Është për të ardhur keq në çfarë niveli ka rënë BDI.
