KSL-ja kundërshton marrëveshjen kolektive, kërkon rritje prej 78 për qind

Konfederata e Sindikatave të Lira (KSL) vazhdon të kundërshtoj ashpër Marrëveshjen e përgjithshme kolektive për sektorin publik që ofron rritje të pagave për 10 %. Kreu i konfederatës Blagoja Ralpovski tha se anëtarët e saj nuk kërkojnë asgjë më shumë përveç zbatimit të ligjit sikurse zyrtarët e zgjedhur dhe të emëruar.

Sinkron: “Nuk e pranojmë këtë Marrëveshje të përgjithshme kolektive sepse të punësuarit në sektorin publik nuk do të fitojnë asnjë rritje gatë vitit 2024. Me këtë, sipas projektimeve të tyre, paga mesatare që duhet të jetë në mars 2024, nga 6.4 % do të ulet nën 4 % rritje, sepse nuk ka asnjë rritje në sektorin publik ndërkohë që këto janë projektimet për rritje të pagave. Kështu që rritja e radhës për të punësuarit në sektorin publik do të jetë në vitin 2025 me 3-4 %.”, tha Blagoja Ralpovski, KSL.

Nga Sindikata e Shëndetësisë dhe arsimit thanë se shkaku i mos harmonizimit të pagave dhe rritjes qesharake mantel bardhët dhe mësimdhënësit me të madhe po e braktisin vendin.

“Nuk e kuptoj se çfarë dëshirojnë të bëjnë. Për dikë mundet që brenda natës të ketë rritje për 70 ose 80 %, çfarë janë ata, jashtëtokësor në vend. Ne të shëndetësisë dhe të arsimit për çdo ditë po ikim. Kush kë do të shëroj këtu dhe kush kë do të arsimoj. Le te pyeten të gjithë, pozitë dhe opozitë, në çfarë ngjan ky vend”, u shpreh Predrag Serafimovski, Sindikata e Shëndetësisë.

Marrëveshja e përgjithshme kolektive parashikon që paga e shtatorit për të gjithë punonjësit në sektorin publik të rritet për 10% të pagës neto dhe të ketë “K-15” prej 10 mijë denarëve. Ndërkohë, nga viti 2024, “K-15” në sektorin publik pritet të jetë së paku 30% e pagës që marrin. Pika tjetër ishte ajo e metodologjisë e re që do të vihet në zbatim nga muaji mars 2025 që pagat në sektorin publik të rriten duke marrë për bazë bruto pagën mesatare dhe plus koeficientet. /Alsat.mk

Related Posts

Granit Osmani: Shkruan: Granit Osmani Në një hap të guximshëm drejt modernizimit të politikës, Bashkimi Demokratik për Integrim (BDI) sonte ka formalizuar sloganin e ri “Me duar të pastra”, duke vendosur një standard të ri të llogaridhënies: ARRATISJEN. Me këtë inovacion politik, BDI po krijon një model të veçantë të ndershmërisë, ku akuzat për korrupsion nuk kundërshtohen me prova, por me bileta njëdrejtimëshe për destinacione të panjohura. Kjo qasje duket se është frymëzuar nga strategjitë amerikane dhe evropiane për luftimin e korrupsionit, me një ndryshim të vogël: ndërsa në Perëndim zyrtarët e korruptuar ndëshkohen, në BDI ata marrin një avantazh strategjik një periudhë të pacaktuar pushimi jashtë vendit. Në këtë kontekst, “Me duar të pastra” merr një kuptim të ri: ata që nuk janë këtu, nuk mund të ndoten. Ish-zëvendëskryeministri Artan Grubi, dikur “avokati” më i madh i luftës kundër korrupsionit, ka gjetur një mënyrë të re për të provuar pafajësinë e tij duke u zhdukur. Ndërkohë që Ministria e Punëve të Brendshme vazhdon kërkimet e saj, kryeministri sugjeron që Ali Ahmeti ta thërrasë Grubin dhe ta kthejë në vend. Ndoshta me një ofertë speciale, kthim në biznes klasë, i pajisur me një poster të madh ku shkruhet “Me duar të pastra” dhe një garanci të nënshkruar se gjithçka është një keqkuptim. Nëse kjo është mënyra e re e luftës kundër korrupsionit, atëherë ndoshta së shpejti do të shohim edhe reforma të tjera inovative, si: Vettingu me video-konferencë: Të dyshuarit do të mund të mbajnë konferenca Zoom nga destinacione tropikale për të dëshmuar se nuk kanë bërë asgjë të keqe. Rikthimi i politikës nomade: Zyrtarët e BDI-së nuk do të kenë zyra fikse, por do të operojnë nga vende të ndryshme për të shmangur “pengesat burokratike”. Institucionalizimi i arratisë: Për të mos u quajtur më “zhdukje”, nga tani e tutje do të quhet “eksil strategjik”. Me këtë ritëm, qytetarët nuk kanë më nevojë të shqetësohen për luftën kundër korrupsionit sepse shumë shpejt, nuk do të mbetet askush këtu për t’u hetuar. BDI po hap një rrugë të re: nga një parti tradicionale në një organizatë të përkushtuar ndaj “qeverisjes në distancë”. Kush e di, ndoshta shumë shpejt, ne të gjithë do të duhet të votojmë me aplikacion, pasi kandidatët tanë nuk do të jenë më në vend për fushatë. Një gjë është e sigurt: me këtë model të ri të ndershmërisë, të gjithë mund të kemi duar të pastra për sa kohë që nuk jemi këtu për t’i ndotur! Ndoshta ndonjehere funksionon dhe dashuria ne distance!

Next Post

Granit Osmani: Shkruan: Granit Osmani Në një hap të guximshëm drejt modernizimit të politikës, Bashkimi Demokratik për Integrim (BDI) sonte ka formalizuar sloganin e ri “Me duar të pastra”, duke vendosur një standard të ri të llogaridhënies: ARRATISJEN. Me këtë inovacion politik, BDI po krijon një model të veçantë të ndershmërisë, ku akuzat për korrupsion nuk kundërshtohen me prova, por me bileta njëdrejtimëshe për destinacione të panjohura. Kjo qasje duket se është frymëzuar nga strategjitë amerikane dhe evropiane për luftimin e korrupsionit, me një ndryshim të vogël: ndërsa në Perëndim zyrtarët e korruptuar ndëshkohen, në BDI ata marrin një avantazh strategjik një periudhë të pacaktuar pushimi jashtë vendit. Në këtë kontekst, “Me duar të pastra” merr një kuptim të ri: ata që nuk janë këtu, nuk mund të ndoten. Ish-zëvendëskryeministri Artan Grubi, dikur “avokati” më i madh i luftës kundër korrupsionit, ka gjetur një mënyrë të re për të provuar pafajësinë e tij duke u zhdukur. Ndërkohë që Ministria e Punëve të Brendshme vazhdon kërkimet e saj, kryeministri sugjeron që Ali Ahmeti ta thërrasë Grubin dhe ta kthejë në vend. Ndoshta me një ofertë speciale, kthim në biznes klasë, i pajisur me një poster të madh ku shkruhet “Me duar të pastra” dhe një garanci të nënshkruar se gjithçka është një keqkuptim. Nëse kjo është mënyra e re e luftës kundër korrupsionit, atëherë ndoshta së shpejti do të shohim edhe reforma të tjera inovative, si: Vettingu me video-konferencë: Të dyshuarit do të mund të mbajnë konferenca Zoom nga destinacione tropikale për të dëshmuar se nuk kanë bërë asgjë të keqe. Rikthimi i politikës nomade: Zyrtarët e BDI-së nuk do të kenë zyra fikse, por do të operojnë nga vende të ndryshme për të shmangur “pengesat burokratike”. Institucionalizimi i arratisë: Për të mos u quajtur më “zhdukje”, nga tani e tutje do të quhet “eksil strategjik”. Me këtë ritëm, qytetarët nuk kanë më nevojë të shqetësohen për luftën kundër korrupsionit sepse shumë shpejt, nuk do të mbetet askush këtu për t’u hetuar. BDI po hap një rrugë të re: nga një parti tradicionale në një organizatë të përkushtuar ndaj “qeverisjes në distancë”. Kush e di, ndoshta shumë shpejt, ne të gjithë do të duhet të votojmë me aplikacion, pasi kandidatët tanë nuk do të jenë më në vend për fushatë. Një gjë është e sigurt: me këtë model të ri të ndershmërisë, të gjithë mund të kemi duar të pastra për sa kohë që nuk jemi këtu për t’i ndotur! Ndoshta ndonjehere funksionon dhe dashuria ne distance!